پله که در زادگاهش برزیل به عنوان یک گنج ملی معرفی شد، به شهرت جهانی دست یافت و به محبوبیت این ورزش در ایالات متحده کمک کرد.
پله، یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال و یک چهره متحول کننده در ورزش های قرن بیستم که به سطحی از شهرت جهانی دست یافت که تعداد کمی از ورزشکاران شناخته شده بودند، روز پنجشنبه در سائوپائولو درگذشت. وی 82 سال داشت.
مرگ او توسط مدیرش جو فراگا تایید شد. بیمارستان اسرائیلیتا آلبرت انیشتین در سائوپائولو گفت که علت نارسایی اندام های متعدد، نتیجه پیشرفت سرطان روده بزرگ است.
پله در سال‌های اخیر تحت درمان سرطان قرار گرفته بود و چند هفته پیش برای درمان انواع مشکلات سلامتی از جمله عفونت تنفسی وارد بیمارستان شد.
پله که یک قهرمان ملی در زادگاهش برزیل بود، در سرتاسر جهان و میان مردم، از افراد بسیار فقیر که در میان آنها بزرگ شد و افراد بسیار ثروتمندی که در محافل آنها سفر می کرد، و تقریباً همه کسانی که بازی او را دیده اند، بسیار محبوب بود.
پله (با تلفظ peh-LAY) که به دلیل استعداد بی‌نظیر و اصالتش در زمین تجلیل می‌شود، با شخصیت آفتابی و اعتقادش به قدرت فوتبال برای ایجاد ارتباط بین مردم از طریق خطوط جداکننده نژاد، طبقه و ملیت، خود را مورد علاقه طرفداران قرار داد.
او سه تورنمنت جام جهانی را با برزیل و 10 عنوان لیگ را با سانتوس، تیم باشگاهی خود، و همچنین قهرمانی لیگ فوتبال آمریکای شمالی در سال 1977 را با نیویورک کاسموس به دست آورد. او پس از بازنشستگی در 34 سالگی، سه فصل را با کاسموس در یک جنگ صلیبی برای محبوب کردن فوتبال در ایالات متحده گذراند.
پیش از آخرین بازی خود، در اکتبر 1977 در استادیوم جاینتز در ایست رادرفورد، نیوجرسی، پله به همراه پدرش و محمد علی قرار گرفت و جمعیتی بیش از 75000 نفر را تشویق کرد.
پله – ادسون آرانتس دو ناسیمنتو – در دوران حرفه ای 21 ساله خود، 1283 گل در 1367 بازی حرفه ای به ثمر رساند که 77 گل برای تیم ملی برزیل بود.
بسیاری از آن گل‌ها افسانه‌ای شدند، اما تاثیر پله در ورزش فراتر از گلزنی بود. او به ایجاد و ترویج چیزی که بعدها «o jogo bonito» یا بازی زیبا نامید، کمک کرد؛ سبکی که به کنترل هوشمندانه توپ، پاس‌های دقیق مبتکرانه و اشتهای حریصانه برای حمله اهمیت می‌داد. پله نه تنها آن را بهتر از هر کسی بازی کرد، او همچنین در سراسر جهان از آن دفاع کرد.
در میان دارایی های ورزشی او یک مرکز ثقل قابل توجه بود. وقتی می دوید، با سرعت می دوید یا رکاب می زد، وسط بدنش هرگز تکان نمی خورد، در حالی که باسن و بالاتنه اش دور آن می چرخیدند.
او می توانست در یک لحظه شتاب بگیرد، سرعتش را کاهش دهد یا بچرخد. او می توانست با هر دو پا توپ را به دقت بزند. او نسبتاً کوتاه قد بود، در 5 فوت و 8 اینچ، با این حال می‌توانست به‌طور استثنایی بالا بپرد، اغلب به نظر می‌رسد که در هوا معلق است.
مانند سایر ورزش ها، فوتبال نیز تکامل یافته است. امروزه، بسیاری از ستارگان آن می‌توانند شلیک‌های آکروباتیک یا سکانس‌های عبور سریع شلیک کنند. اما در زمان او، مهارت های بازی سازی و گلزنی پله خیره کننده بود.
